Maand: september 2017

Lieve …,

Als er iets is wat ik belangrijk vind in mijn leven, dan is het vriendschap. In mijn ogen is dit iets heel bijzonders. Je vind iemand met wie je een bepaalde klik hebt en besluit vervolgens om die ander in je leven te laten. Niet alleen op de leuke momenten, maar juist ook als het even niet zo lekker gaat, er is altijd iemand die met een schuin oog op je let of bij wie je even je verhaal kwijt kunt.

Ik heb in de loop daar jaren een hoop vrienden gemaakt, maar ook een groot aantal van deze vriendschappen zien, en laten, verwateren. Niet omdat deze mensen niet meer leuk waren, maar omdat hetgeen wat je nodig hebt in een vriend met de jaren verandert. In verschillende levensfases zie je dan ook vaak dat je andere vrienden hebt. Sommigen groeien met je mee, sommigen slaan een andere weg in. Lees verder “Waarom vriendschappen heilig zijn” →

Lieve …,

Steeds vaker hoor ik om me heen dat het mensen niet meer uitmaakt wat anderen van hen vinden. Meestal komen ze vervolgens met een verhaal over hoe ze zich vroeger lieten leiden door de mening van anderen en zichzelf hierdoor heel geremd voelden. Dit bleef doorgaan tot het plotselinge moment der verlichting: De enige mening die belangrijk is, is mijn eigen.

Mijn eerste reactie hierop is altijd ‘Maar het maakt je toch nog wel een beetje uit wat andere mensen van je vinden?’ Met nee als standaardreactie besloot ik er na een tijdje niet meer op in te gaan. Je niet druk maken over wat anderen van je vinden klinkt toch als een soort ultieme mindset? Lees verder “‘Het maakt me niet uit wat anderen van mij vinden.’” →

Lieve …,

Het is tijd voor vergelijkingen. Ik verwacht dat je nu net als ik op het puntje van je stoel zit; Wie vindt vergelijkingen nou niet fantastisch? Deze opdracht uit het boek ‘Schrijven Kreng!’ van Lisette Jonkman heeft dan ook niet veel meer intro nodig. In dit verhaaltje staan natuurlijk meer vergelijkingen dan dat er bijen worden gehouden in Nederland en Zweden, dus bereid je voor!

Lees verder “Schrijven Kreng! #7” →

Lieve …,

Toen ik aan het begin van deze week mijn kamer een grote schoonmaak gaf… Correctie: Toen ik aan het begin van deze week wonderbaarlijk genoeg een deel van mijn kamer een jaarlijkse grote schoonmaak gaf, vervolgens verveeld en afgeleid raakte, moe werd en stopte…. Nouja, je snapt het idee nu vast wel. Ik was dus aan het opruimen. In mijn kast vond ik een gedicht dat ik schreef in de brugklas voor een project Nederlands. Ik heb er zo hard om gelachen dat ik het niet kon laten hem met jullie te delen. Het is wel te zien dat ik toen al onwijs veel talent had voor dichten, dus een applausje voor mij lijkt me wel op zijn plaats, not. Ik had er ook een prachtige tekening bij gemaakt, puur omdat dat deel uitmaakte van de opdracht. Enjoy! Lees verder “Een oud gedicht” →