Lieve …,
Na een veel te lange pauze (ahum writersblock), is het tijd voor de volgende pagina van mijn boek. Laat me vooral weten wat je er van vindt!
Knuffels ❤ ,
Manon
Lucis bewoog haar hoofd richting het stemgeluid van haar broer. Ze deed haar mond open om iets terug te schreeuwen maar was zo geschrokken dat er niet meer dan zacht knarsende lucht uit haar keel kwam. Het voelde alsof hij in haar hart kneep. Ze kromp ineen. Gustos zei niks meer, maar Lucis hoorde aan zijn ademhaling dat hij nog boos was. Zonder nog iets te zeggen liep ze weg, op weg naar de Magisters terwijl de tranen over haan wangen gleden en haar hart in duizend kleine stukjes brak.